Senmisin Lan İspiyoncu Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Uzun zaman oldu,
Köye gitmedim.
Özlemedim değil işin doğrusu,
Hali ahvalimi söyleyemedim,
Allahtan önce,
Sultan korkusu..

Yine aynı hamam aynı tas,
İmamlar bağırıyor bas bas.
Baykuşlar ayrı hava,
İzliyor herkesi yavaş,yavaş.

Leylekler gelse de,
Yılanlar gene caka satıyor.
Bülbüller gülse de,
Kargalar gene hava atıyor.

Çocukluğum aklıma geldi,
Aldım sapanı elime,
Sen misin lan ispiyoncu diye,
Atınca baykuşun göğsüne,
Gık dedi düştü yere.
Sapıkmış meğer hergele,
Kanadı incinmiş bir kere.

Onu görür görmez,
İşbirlikçi şerefsiz karga,
Koşmuş makama.
Yalan yanlış anlatmış,
Biraz da abartmış.
Çeltik harmanın da,
Ne kadar karınca varsa,
Salmışlar kartalları,
Toplamışlar olanları.

Kimisi yem olmuş,
Kimisi gübre.
Kiminin bacağı kopmuş,
Kiminin kanadı.
Akbabalar gelince,
İnsanlık üşüyünce,
Herkesi sarmış bir düşünce.

Havalar vurunca adaleti,
Bir mevsime,
Bir rüzgara bakmışlar,
Bekler olmuşlar
Tanrı’nın rahmetini.

Yağarmı acep ince ince,
Belki,
Toprağa rahmet düşünce,
Gönüller huzur bulur derken,

Bazıları düşünmüşler,
Artan coşkun bir sel olsa,
İhtimal,
Yıkar saltanatları.
Çökertir tahtları,
Diyememişler.
Tüm masumlar,
Kadim devleti gözlemiş,
Çift başlı kartalı beklemişler...

Hasan Arpacı,2016,Ortalıca,Tosya