Senli Şiiri - Burhan Sevimligil

SENLİ

Beynime istiflemişim senli anları.
Senin gülüşün, susuşun, ağlayışın.
Hatırlamak zor olmuyor hiç onları!
Senlilerin içinde yok, olmayışın!

Tek sahnelik filmler döner durur.
Kiminde mesutsun, kiminde üzgün!
Gülmezsen güllerimiz solar, kurur.
Gülmezsen mümkünü olmuyor düzgün.

Boş vakitlerde sıkıldıkça gelirdin,
Şimdi aklıma kurdun sen karargahı.
Ateş olsan rüzgarla birleşirdin.
Yakardın inadına, kızınca sinemgahı!

Hayatımın anlamı, neşeli dünyam...
Kırmak bu kadar mı herşeyden evla.
Bahar sabahım, ömrüm, sevdam...
Sen kırarsan, ömür geçer toplamakla!

Neyinden korkayım karanlığın, kışın!
Her şey burada da aklım noksan.
En büyük derdim yanımda olmayışın.
Ne önemi var yanımda yoksan...

Bu ıssız sokakların efendisi benim!
Sanırken, dökülür gerçekler gözümden.
Ben bu dünya da hiç bir yere ait değilim.
Kuş misali hiçbir şeyim gayrı göçümden...

Sensiz ölürsem, sebebi hasret yazılsın.
Mümkün olmadı yaşarken vuslat.
Sana bir karış yakın kazılsın.
Belki avunur gönlüm, bulur murat.