Seninle Konuşmak Şiiri - Ömer Kaan Bilgin

Bakışın, sînemde gül yetiştirdi:
Seninle nevbahâr geldi ömrüme.
Sürûru başlatıp hüznü bitirdi,
Feleğin cilvesi güldü ömrüme.

Beni gamdan çekip aldı gözlerin,
Tüm derd u tasamı bildi gözlerin.
Kulağa hoş geldi, lâtif sözlerin;
Makâm-ı Uşşaktan çaldı ömrüme.

Hâlime acırdı, her bahtı kara;
Tâlihim seninle döndü gülzâra.
Ne makam, ne mevki, ne şan, ne para;
Süleyman serveti kaldı ömrüme.