senin yoklugunu hep hissediyorum
bazı zamanlar acısını agır çekiyorum
mesela bugün kızın birinine adınla seslendiler
başımı çevirip kıza baktım
içim çok acıdı sanki öksüz bir çocuk gibi oldum terkedilmiş bırakılmış
en kötüsü de ne biliyormusun
o kıza sırf adınla seslendirdiler diye kanım ısındı.
senin adın vardi dünyanın en güzel ismiydi o
dilimden hiç düşmezdi, hep söyler dururdum
bana adımı mı ezberliyorsun diyordun hep
senin olmadıgın zamanlarda da adını söylemeye devam etttim
mesela otobüs duragıyla evim arası 1 km yol
o bir km nasıl biter baska söylesene
her adımda ismin her 100 metrede seni seviyorum ve finish de seni çok özledim
senin kulakların hiç çınladı mı
senin yüzün vardı. güzel yüzün, yüzünün bir tarafı bebeklere benzerdi
öbür tarafı olgun bir kadın.
bebeklere benzeyen yüzünle oyunlar oynardım türlü şımarıklıklarımızı sergilerdik.
hele birde o bebek yüzün güldü mü kırıs kırıs olurdu gözlerinin altı
çok tatlı görünürdün yanaklarınndan çekip koparasım gelirdi.
olgun kadına benzeyen yüzünle gelecege dair planlar, hayatımızızda meydana gelen olayları yorumlardık.
pek bir akıllı laflar ederdin. beni kendine hep hayran bırakırdın
senin sesin vardı..
bal mıydı çikolata mıydı yoksa ikisinin arasına süt mü karıstırılmıstı.
senin her yaptıgın konusmalar da dalar giderdim.
agzından çıkan her bir cümleyi önce kelimelere ayırır, sonrada hecelere bölerdim.
ince ince yavas yavas sesini içime işlerdim.
sesin hala kulaklarımda bazı cümlelerini unutsamda.
sesin hala aklımda.
ne düşündügünü biliyorum unutmalıyız artık diyorsun birbirimizi
sen çoktan benim sesimi unutttun, oysa ben ne zaman sesini duyar gibi olsam gözlerim dolu dolu oluyor.
şimdi açıp fotograflarına baksam her bir fotografına nelerimi vermezdim.
o fotograflarda yasanmıslık var. al canımı al etimi acıt l bana bir tek seni getir..
gelip de hiç gitmesen...
senin yoklugunu hep hissediyorum
sensiz geçen gecelerin birinde beni ölü bul
gel neolur bir kere de ölü bedenime sarıl
son defa elimi tut ve duyamaycak olsam da seni
senin yoklugunda çok aglayan gözlerimden öp uzun uzun öp
ben herseye sana bakar gibi baktım
biraz utangac biraz da tebessümle yaklastım
gel şimdi
kısık gözlerimi tamamıyla kapattım
onun yoklugunu hep hissettim allahım
bana verdigin dünya nimetlerini
o yok diye ya yasayamadım ya da tümden geri teptim
senin yarattıgın kulu çok sevdim
onun yoklugunu hep hissettim
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 23:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!