Saçının rengini unuttum derken.
Dalgalar bana hatırlattı.
Ne kadar isterdim unutmayı.
Doğum günün işçi bayramıydı.
Yıldızlar kadar sevdim seni.
Bir kum tanesi kadar sevdin mi.
Yıllarca nemlendi gözlerim.
Bir an olsun andın mı beni
Gözlerin ne renkti bilmem ama
Çimenler beni hep ağlattı.
Ayrılığı sen seçtin belki.
Dur dedim duydun mu beni.
Ben yazdım bu aşkı belki,
Senin, senin bu eser
Sen hiç görmedin ama
Bir sana ağlar bu gözler.
Kayıt Tarihi : 10.10.2005 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/10/senin-bu-eser.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!