Seni Yere Göğe Sığdıramam Ki

Bu kalem durmadan seni yazarken
Seni yere göğe sığdıramam ki
Yaralarım içten içe azarken
Seni yere göğe sığdıramam ki

Hayali resmine baktımda durdum
Kafamda Seninle ne düşler kurdum
Gördüğüm rüyayı hep hayra yordum
Seni yere göğe sığdıramam ki

Mehtapsız geceler gama boğarken
Tenim ısıtmayan güneş doğarken
Bu ölmüş bedenim henüz soğarken
Seni yere göğe sığdıramam ki

Yaş gözümden sicim sicim süzüldü
Geçmedi lokmalar sanki düzüldü
Nesimi Misâli derim yüzüldü
Seni yere göğe sığdıramam ki

İsmini andıkça dilim lâl olur
Nefes bile alsam ten seni solur
Çok şeyler yazardım ama söz olur
Seni yere göğe sığdıramam ki

Bir türlü ayıkmaz sevdalı başım
Kursakta yer tutmaz sıcacık aşım
Sel olur gözümden akan bu yaşım
Seni yere göğe sığdıramam ki

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ.