seni ağlarken görüyorsam ağır soygunlarda sabahları
sisli limanların içinden geçerek bir şehre yönelmen elem dolu
seni anımsamak sürgün öğretisine başlamak birlikte
her sabah içimizdeki medeniyeti pazarlamaksa
kalıntı aşklarını, ahh seni yaşamak ama
zakkum yudumlamak ılık baharlarda, sandallarda
yalnızlığı çekmektir çiğerlere, tüketmektir gülümsemeleri
teker teker terketmektir anıları şehir uçlarına
kıyısından tutarak atmaktır denize dudakları
kızarmasıdır denizlerin seni yaşamak, taşmasıdır ırmakların
ya göğsü yaralı, kanadı kırık hayal damarlarım
seni sevmek kadar seni tüketmektir yaşam
uzaklıklar çok daha sağlam geliyor bana
seni yaşamak tükenmektir...
Mayıs 2002
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 6.6.2002 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!