Bazen sadece karalamak , insanı ruhuyla bedeni arasında ki Intibakin yoksunluğunu dahi giderir..
Karalama zaruriyeti kalmadan senin benliğin ile varlığım arasinda ki aheng çözümlenmeli . çünkü biz
Çok uzaklardan , fazla yakınız birbirimize ,
Yakınlığımızın kaybolduğu noktada
Sana senden daha çok alışicam .
Alışırım alişmasina amma ya vazgeçmeye kalkarsak birbirimizden .
Nasıl koparım beni ben olmadan bütünleştiren varlığından?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta