Seni Tutup Gidince Yol Şiiri - Seyfi Karaca

Aş taşınca kepçeye paha sorulmazsa eğer
Bu biçim durumlarda zahmete bolca masraf edip içeriden
Bebelik mebelik etmeden huysuzlaşıp da bahar
Tüm bunalımlarını bir araya getirsen karanfil yangınlarının
Kendi üzerine büyüyecek diğer yangınlara sokak sokak
Kıvılcım çaktıysa ateşi köz alacak olan havaslık
Ekin başaklarında uyuklayan rüzgarların deli şarkıları gibisindir
En tedirgin ve en ürkek adımlarıyla rahvanlaşan çılgınlığın
Seni bulduysa sevmek de laf mı sı,
Öyküleri taptaze filizlere beden sararak kim bilenin
Sen söyle gayrı gerisini sen söyle
Ne hallerin neyin delisi, külleri çıplak ayakla çiğnenmiş bir ateşin
Gezeceksen seni tutsun yol..
Yüreği bozkır sürülmüşü alıçlı bayırlar toprağına gönül saçarak
Üstüne bulutlar serpildikce ateşlere susan
Yüzyıllık yağmurlar sönmişse sende senden delisi seni
Sokaklar demir gibi soğukluğa kaplanır
Sen ise uzaktan yakından gelip giden istasyon
Telefon kulübelerine şehir olup sığınan
Biraz da ondan olacaksın belli ki..
Aşk ayazı
(Y) Arsız yalnızlıklara nöbetci

Seyfi Karaca..........Haziran / 10