gecem bir solukta tüketti kendini
ve gün ufukta zorlanıyor
sen ise kıstırılmış,
tozlanmış çerçeveler arasına
ayrılığın bahanesi
yüzüme değen bakışınla
bende ki fırtınaysa yalnızlık koşturuyor.
bir gece daha boynu bükük kaldı ardımda
ardımda poyrazlar vuruyor anılara
resimlerden silindi saçların,
gözlerin,dudakların
gözlerimde ise buruşturduğum resminin kırışıklığı.
sana kırgınım belki
belki sana dair yanılgılarım
yanılgıdır bana
belki de her gece ansızın
derinliklerine indiğimi sandığım ölüm
senin yokluğun gibi sığdır
artık türkü çağırmıyor yıldızlar
bulutlar dağ selvilerini kucaklamıyor
son umutta yol aldı son kuşlarla,
her şey başka geliyor
yokluğun bile başka.
bir günün sabahı daha getirdi sensizliği
uykuyu unutan gözlerim uzak ufukta
ve ezik hayallerimin tortusu boğarken beni
göz yaşlarımın yangınını isminle besledim
her gece yakıyorum bu şehri
yakıyorum da...
bir benim avuç içi kadar kül olan
savruluyorum tane tane bu şehrin sokaklarına
bir gün kaybolurum sessizce,
senin gibi
belki de usulca düşerim pencerene
son defa söylemek için,
gönlümün izini sürdüğü gerçeği;
bir bilsen nasıl özlüyorum seni
gözlerine bakarak seni seviyorum demeyi,
seni seviyorum demeyi.
(24.12.1999/BURSA)
Aykut BaşaranKayıt Tarihi : 28.5.2007 10:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir bilsen nasıl özlüyorum seni gözlerine bakarak seni seviyorum demeyi, seni seviyorum demeyi...
seni seviyorum demek öyle güzel ki
kendine benim için iyi bak
herşeyim
ardımda poyrazlar vuruyor anılara
resimlerden silindi saçların,
gözlerin,dudakların
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)