tükendi saatler
ve karanlık vuruşuyor
sokak lambalarıyla
benimse odamın ışıkları yanmıyor
belirsiz bir ışık
penceremden odama süzülen
belirsiz ve göz kırparak.
görebildiğim birkaç gölge
inadına hepsi sana benziyor
yaklaşan her ayak sesinde
gözlerim dikiliyor karanlık köşeye
farklı yüzler gelip geçerken
kirpiklerim sarıyor,
gözlerime takılan gözyaşımı
sonrası aynı sessizlik
gönül kırıklığı
sensizlik...
(13.02.2000/BURSA)
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiirim burada paylaşamadığım 'saat sabahın beşi' isimli şiirimin girişi niteliğindedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!