Seni Sevdim Şiiri - Gürkan Uyanık

Ben seni sevdim
Ve bir seni sevdim
Su gibi, hava gibi sevdim seni
Ben sende kaldım
Sen gönlümde
Ve gönlüm,
O naçiz sırdaş
Acıyor halime belli ki
Cenab-ı Yûsramdan bir feryat
Avaz avaz,
Dalga dalga
Ve hırçın alabildiğine
Uykusuz her gecede
Daha bir öfkeli
Sanki bu derdi daha bir dert edinmiş
Benden ziyade
Yılları bilmiyor
Takvimden anlamaz olmuş
Ve hatta ağlıyor
Kendinden ziyade
Bense bu keşmekeşin içinde
Susuyorum
Sanki bu dert benim değil
Gönlümün.
Ekseriyetle bekliyorum
Solmaya yüz tutmuş
Sapsarı bir yaprak elimde
Öyle bir sarı
Sıcak, alev alev
Kül eden yoğu varı
Ve öyle bir sarı
Isıtan
Yaşatan her bir anı
Bir tebessüm
Damarlarında yaprağın
Bir lahzalık film sahnesi
Önemsiz,
Kalmaz hafızada, basit, tükenmiş
Ya bana sorsan
O bir lahza
Sonsuzluğa kavuşur
Hülyanın şuura dokunduğu anda
Ve yine o bir lahza
Kadim dostun bana,
Benim o büyük sırdaşa
Çektirdiğim
Çektiğim
En kutsal, en ihtişamlı tasa
Ve artık vakit münasip
Bilmelisin
Ben seni sevdim
Ve bir seni sevdim
Su gibi, hava gibi sevdim seni
Ve ben
Ben sende kaldım
Sen bende kalamadın...