Bir yığın insan var bu gece.
Sen de yanımdasın.
Bu ıssız kalabalığın içinde,
Kaybolmuş, bir yandasın.
Kokun şimali bir rüzgar,
Donmuş burnumun ucunda.
Duymuyorum, görmüyorum.
Sadece hissediyorum yanımda.
Hissediyorum içinden geçeni.
Bu bir ateştir yakan her bir yeri.
Lakin sessiz, ruhsuz ve acımasız,
Biat diliyor insafsız, insafsız...
Bir de mavi gök var, biliyorum,
Şu alaca karanlık kubbenin üstünde.
Sonsuzluk var o gökte,
Çok yoğun bir ziya içinde.
Kan var, hırs var, hüzün var.
Ve biperva bir yürek var,
Yüreğinin de içinde,
Derinde yahut ondan da derinde.
Hepsi bir yana, aşk var,
Aşkın da üstünde.
Ama bir sorun da var.
Bu aşk benim içimde...
Bu gece sen de buradasın,
Sıfatsız bir mahluk gibi.
Hatta tam yanımdasın,
Aşkımı hiç bilmez gibi.
Bil ki çok yanlış vakit,
Yarenlik etmek için.
Işıklar içindeyim, yahut bir alevdeyim.
Ama en kötüsü de yolun bittiği yerde
Sensiz bir avareyim.
Sen de yanımdasın,
Şu en sensiz anımda.
Ve beni sevmiyorsun
Aşkımla haz duysan da,
Sonsuzluğa dalsan da.
Bir kürek daha salla.
Kalan ışığı da söndürmelisin.
Bu son veda diyorum sana.
Seni ne çok sevdim bilmelisin...
Gürkan Uyanık
Kayıt Tarihi : 13.11.2018 16:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!