Seni , uzaklaşarak anladım
Bana sensin mahşerde,su hayat
İçimde coşan çocuk emziksiz değil
Unutamadım, içine ağlayan kadını
Ördüm ilmik ilmik adını kalbime
Sensiz geçen günler gün değil
Benim neyime gerek güneş , dolunay
Rahatlığa,konfora paydos
Izdıraba açık,herdaim kapım
İstemem , kuş tüyü yatak
Bahçeli ne de ruhsuz köşk
İçimde kor, dışım Gül ü Bahar
Binbir dikenli geçtiğim yollar
Nesim'i , Hallacı Mansursuz değil
Yokuşlardan daha yokuş yollarım
Adını bir kere yazmış alnıma
Ellerim çaresiz değil gönlüm boş değil
Seni yazdım hülyalarım boş değil
Kayıt Tarihi : 12.8.2022 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!