Seni Öldürdüm Sevginle

Seni Öldürdüm Sevginle

İstemiyorum artık — git!
Durma karşımda, yüzsüz, defol, çekil gölgemden.
Ardına bakmadan başkalarına git,
Yüzsüzlüğün içimi ürpertir, buz keser hiçbir sitemim.

Sevgim bitmez diyorum,
Ama seni bu gece sevginle öldürdüm;
Öldürdüm çünkü aşktan kalma her şeyin kokusu sensin,
Ve sokaklarımda dolaşan rüzgâr artık adını fısıldamıyor.
Hadi, konu olma şiirlerime,
Yıkıl karşımdan — midemi bulandırma.

Git! — diyorum, tekrar, göğsümde yankı gibi.
Git ki yıldızlar özgür kalsın gecemin üstünde,
Git ki şehir bana yalnızlığımdan dolayı suçlu olmasın.
Seninle dolu her köşe, her taş, her mevsim tiksindirir beni artık.
Gelin tüten bir sigara dumanı gibi dağıl; geriye yalnızca bir iz kalmasın.

Sana dair ne varsa, sözcükleriyle beraber kül olsun.
Hep seninle başlayan cümleleri yırtıp attım;
İçimde biriken tüm "belki"leri, "ah"ları, "niçin"leri
Denize döktüm, dalgalar bile utanır oldu.

Git, ama ağır değil — usul usul, sessizce,
Çünkü düşman değil, bir vefa kırığısın yalnızca.
Seninle dolu şehirden çekil, kapıları kapat,
Bırak gecem, kendi karanlığında düşünsün seni.

Yüzsüzlüğün mi? Hayır, bu kalbim yorgun,
Sana dair ne varsa, hepsi yorgunlukta eridi.
Sevgiymişiz, sarhoşluğumuzun ertesi sabahı sensin,
Ben uyanınca yalnızlık, sen güler gibi uzaklaşırsın.

Bu son sözüm değil ama, vedam ağır değil,
Sadece gülüşünden geriye kalan izleri sileceğim.
Sen git — sus, usulca, ardında bir şarkı bırakma,
Çünkü şarkılar da bazen düşman olur insana.

İstemiyorum artık — git!
Durma, karşımda defol, ardına bakma,
Yüzsüzlüğün içimi ürpertirken ben susarım;
Sevgim bitmez diyorum, ama seni bu gece, sevginle öldürdüm.

Halim Yusuf Pilavcı

02.10.2025