Seni görmeseydim yeniden başlamazdım yazmaya bugün.
kızıl saçın eşofman üzerine giydigin elbisenle geçip önümden,
Dogruca ona gittin...
Hafif egerek başını sırtını bana dönüp ona gülümsedin.
Uzun süre ayrılmadın oradan.
Bilmem ki bunca saat ne konuştunuz?
Senin için ayrılmış diyorlardı ondan.
Ben az da olsa umutlanmıştım.
Göremedigim günlerde yüzünü,
Onunla da degil nasılsa diyere avundum.
Evinden uzakta iki ayı ayını gecirdin sen.
Ben senden uzaga iki adım bile gidemedim.
Hep kapında hep eviinin önünde...
Konu komşularına sordum:
- Bekleme boşuna gelmeyecekler bir daha buraya onlar dediler.
Sen onunla gitmemiştin ya,
O, buralarda kalmıştı.
Telefon konuşmaları yapıyordunuz belki de.
Ama görmüyordum iki aydır sizi hiç yan yana.
Ayrıldılar işte diye sevinirken,
Sen nerden çıkarak geldin?
Bu güzelligi gittigin yerlerde hiç eskitemedin mi?
Bugün gördüm seni,
Önümden gecerek ona gittin.
Güzelliginden gecilmiyor ki,
Nasıl unutayım seni Emine.
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 14:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!