Ellerim hareket etmiyor.
Hava, eksi bilmem kaç...
Baş ağrıtıyor ikibinin şubatı
ve sıkıcı oluyor
bir asırdır görmemek seni.
Yoksa
alışmaya mı başladım sana? ! ...
Seni düşündükçe,
çözülüyor ellerimin buzu.
Termometre, artıya koşuyor hasretle.
İçimde, huzursuzluğun 'h, si
kalmıyor sanki
ve legal sevgilerin toprağında yetişiyor
umut çiçekleri.
Seni düşündükçe,
seni düşünmeye alışıyorum.
Bir papatya tarlasına dönüşüyor
çorak yüreğim.
Seviyor sevmiyor falıyla kopuyor,
takvim yaprakları
ve ayın on dördü gibi
güzel başlangıçlar takılıyor parmağıma.
Seni düşündükçe,
seni düşünmeyi sever oluyorum.
(09.02.2000 09.30)
Uğur DemircanKayıt Tarihi : 26.8.2008 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/26/seni-dusundukce-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!