Seni Bin Yıldır Yaşıyorum

Davetsiz misafir oldu ruhun ruhuma
Hiç bir yerde karşılaşmadık.
hiç karşılaşmadık yeryüzünde
Bi haber yaşıyorduk
Kendi dünyamızda.
Yaşam akıyordu yoktun ,yoktum
Farkli çografyalardaydık
Sevgiyi başka kişilerde bulmuştuk
Yada kabullenmiştik
Adı her neyse yasiyorduk
Taki beyaz bir bulut başının üstünü
Sarıp, gecenin alacaga karanlığında
Denizin uzerinden yüreğime akana kadar
Ruhum yerinden çıktı
Kosup sarıldı benligine
Sessizliğini bozduğun da sesine sesim
Sarıldı
Biliyor musun Kadın
Sarıldığın yerdeyim
Seni bin yıldır yaşıyorum
Huseyin Erdinç