kopamadım senden
o mavi geceler
yakmaya çalışan gözler
sevgi sözcüklerini üstüme yıgan diller
alamadı beni senden
esirin oldum hep
yarım kaldı yaşam sensiz
çaresiz baktım şafak vakitlerine
boynumu egdim hep
gün oldu
kırıldım bölündüm darmadagın oldum
ama hayata hep senin yönünden baktım
başlangıcım ve sonum oldun hep
ölmek istedigim günlerdi
acısını bilmeden
seni sensiz yaşamak
kül olup savrulmaktı yoklugunun üstüne
yıgılmaktı,adını yazmaktı tahta kapınızına
tenim dağlandı sensizlikte
o öptügün gün beni
alev gibi yaktı gittiğinden beri
özlemim bedenimde birikti
kendimi avuttum hep o anla
tenime bir alev gibi degen
ellerini bırakmadım hiç
aşkım o kadar esgidiki
..SENİ BİN YILDIR SEVİYOR GİBİYİM..
özledigim memleketim
sıgınagım
bagrıma bastıgım oldun hep
daha ne kadar yaşarım sensiz bilemem
bedenimde bir el
kalbimde yaşanmamış bir şeyler olacaksın
bana bakacaksın hep bir yerlerden
varlıgında hapsolacagım
gözüm yollara düşecek
ve gelmeni bekleyecegim yıkık dökük.....
Haziran 2007
Bahadır ÖZEN
Bahadır Özen
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Göze hitap eden güzellik güneş batıncaya kadar seyredilir.. Bahadır ÖZEN
Bahadır Özen şiirlerinde dinginlik var...
Kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (68)