Geceler...ah uzun uzun geceler...
Garip garip, hüzün hüzün geceler...
Grift bilmeceler, zor düşünceler
Koynunda yeşerir, sende geceler...
Geceler...ah sessiz sessiz geceler...
Onu tanımadınız
Ne göktedir ne yerde
Esirlikte ve yalnız
Yaşadı şiirlerde
Sorsanız anlatamam
Sakin durduğuma aldanma sakın!
Benim sağım solum hiç belli olmaz!
Sakinsem, anla ki fırtına yakın;
Kasıp kavururum, hiç belli olmaz!
Karşında gördüğün şu sakin kişi,
Gitmeyin düşümden ansızın, kuşlar!
Kanadı kırıktır hülyalarımın.
Yalnızlık her mevsim bağrımda kışlar,
Gökyüzü tenhadır rüyalarımın.
Kimsesiz koymayın yurdumu, kuşlar!
Ne büyük bahtiyarlık;
Küçücük karıncanın
Gönlüne sığabilmek...
En hakiki aydınlık;
Gönlünde bir canlının
Serdar, sana bir çift sözüm olacak,
Öğüdüme kulak tıkarsan, yazık!
Bilirim, nasihat dinlersin, ancak
Kazara sözümden çıkarsan yazık!
Sen bir öğrencisin her şeyden önce;
Önce pencereden girer sonbahar
Sonra sarıya bürünür karşıki yamaç...
Hüzünlü bir telaş başlar yerin üstünde:
'Toprak ana, sinende bana da yer aç! '
Mevsim biter, kuşlar göçer, ve toprak der ki:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!