Senemoğlu köyü Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

SENEMOĞLU KÖYÜ
O güzel günleri çocukluğumu,
Yaşadığım yersin sen Senemoğlu.
Ebemin, dedemin, nefes soluğu,
Aldığı köyümsün sen Senemoğlu.

Gürül gürül akan derelerinle,
Çayırı çimeni ormanlarınla,
Allah’u ekbere yaylalarınla,
Yaslandığı yersin sen Senemoğlu.

Koyun kuzusuyla hayat bulduğum,
Temiz havasıyla nefes aldığım,
Değirmende hayallere daldığım,
Canım, cananımsın sen Senemoğlu.

Her ne kadar uzak kalsamda senden,
En büyük mirassın bana dedemden,
Oturup, kalktığım gezdiğim yerden,
Kokunu duyarım ben Senemoğlu,

Garakala, gırtoz' da çayırım vardı,
Todan da buz gibi suyun akardı,
Dedem azda olsa tarla ekerdi,
Beslerdin bizleri sen Senemoğlu.

Dedemin ebemim mezarı sende,
Yine amcalarım yatar sinende,
Dua kâr olurum uzaktan bende,
Sahip çık onlara sen Senemoğlu.

Kul Müçtehit özler, ağlar gözleri,
Unutamaz bayırları, düzleri,
Daima rahmetle anar sizleri,
Allaha emanet ol Senemoğlu.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi