Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Ağacı sökme kökünden
Bedua alırsın kendinden
Yeşile değer vermezsen
Kurtulamaz sın çölden

Dağları önemse yüreğinden

Öyle yükseklerden bakıp duruyor
Dağlara kızmayın suçu yok onun
Nice sırlarımı bir o saklıyor
Dağlara kızmayın suçu yok onun

Bazen kara bulut çöker başında

Sen geleceksin diye kalbim güm güm atıyor
Dışarıya çıkacak sen geleceksin diye
Kanatlarım olsaydı sana eşlik ederdim
Uçardım uçardım korurdum seni

Soğuktan,ayazdan yorucu yolculuktan

Yaylaya gidiyorum
Özledim bekliyorum
Gel yanıma yanıma
Çıtırım sarıl bana

Yaylanın yolundayım

Bir odun derdi vardı
Hergün dağarcıkla taşırsın
Düzgün odun getirmek kuraldı
Şarttı,çok kalın olması...

Çocukluk işte, kendimce

Biz taşralıyız anadoluyuz
Sizin yemeklere bizde aş derler
Azla avunuruz özle doluyuz
Sizin rüyalara bizde düş derler

Vakitlere öğün,ilmeğe düğüm

Bir dilberdi gördüm iki kıtaya yerleşmiş adı İstanbul
İnsanı mest eden bembeyaz inci dişleriyle Marmara'da
Büyükada,Kınalıada,Heybeliada,Sedef ve Burgazadası
Işıltılı gökyüzü yıldız yıldız olur geceleri Boğaz Köprüsü'yle
*
Boğaz Köprüsü'nde durdum karşımda cennetten köşeydi

Özlem sarar bu yorgun yüreğimi
Boşta kaldı kollarım saramadım yarimi
Sevdiğim kerem et göreyim yüzünü
Karar veremedim düne mi yarına mı döneyim

Seninle mevsimler boyunca dolaştık kırlarda

Sessiz sakin,dilsizdir bağrın, anlatamazsın
Kucağında barınır hasret,özlem, ayrılık
Açtın mı ağzını doymazsın, bilmezsin yedin
Ayırır seveni, yok imanı,büyük karnı
*
Adın toprak, rengin toprak, sevgin kara toprak

Bak arkadaş itiraf ediyorum
Ben düpedüz enayi'yim
Bu yaşıma kadar geldim
Sayısız af illeti gördüm

Hiçbiri ne bir vergi oldu