Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Bu eller çorak eller yar sevilmiyor
Buz tutmuş yürekler ısıtılmıyor
Deli gönül sevgisiz yar bilmiyor
Gidin turnalar yarime selam götürün

Divane gönül konmuş kuru kengere

Gurbetin adını bilmezken
Kurtuluş adına çıkardılar beni
Ergenlik çağını tanımazken
Ana kucağına muhtaçken

Başımı demir ranzalara dayadım

Ben sevmekten korkan fakat
Sevilmeye hasret yalnız bir çınar ağacıyım
Çok heybetli görünürüm
Oysaki sadece görünen dışımdır benim

Yüreğimdeki aşk hiç sönmedi

Seni seviyorum diye sakın üzülme
Yüreğin coşmuyorsa benim sevgime
Evet demek için zahmet etme kendine
Gül döküp yollarımı süsleme istemem

Bekledim gündüzlere geceği ekleyerek

Hasret oldum o güzel yüzüne acılar içinde
Gitmeden dön bir bak bu perişan halime
Hasretin bir ok gibi sinemi delende
Bizim sevdamız neden masal oldu

Derinden çekerim bir ah ta yüreğimden

Saramadım sevdiğimi bahar yeşili umutlarımla
Gönderemedim hasretimi özlemlerimi rüzgarlarla
Yükleyemedim yüreğimdeki gamı kederi bulutlara
N'olur turnalar alın benide katarınıza götürün benide

Kaldırdım başımı baktım masmavi gökyüzüne

Olsun Yarim Senin Elinden

Kalbime akıyorsa ilmek ilmek tükenmez aşkın
Ayrılığı düşünmez sever seni delice çarpan kalbim
Akıyorsa yüreğine dolu dolu sarıyorsa beni sevgin
Kıyamet kopsa tufan olsa olsun yarim senin elinden

Düş ve gerçektik
Anadolu bozkırında
Düşümüz bilim
Nasırlı ellerimiz
Aydınlık beynimiz
Emek kokan ekmeğimiz

***
Bir yavru ceylan gezerdi ulu dağlarda
Uyurdu zirvede beyaz beyaz bulutlarda
Yarışırdı delice esen rüzgar ve fırtınalara
Açardı yelkenleri korkusuzca boranlara
Maralım diye dolanırdı dağ doruklarında

Yürüyor, yumuk yumuk elleri
Yumuşacık, pamuk pamuk teni
Dudakları koyu kızıl renkli
Bir kadeh kırmızı şarap misali

Bronz yüzü aydınlık ve güneşli