Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Bulutlar kaynıyor deniz yönünden
Yüreklerde deli deli yağmur yağıyor
Sicim sicim sel akıyor en celalinden
Can kopuyor can sahipsiz bedenden
Yak içinden bitsin azap dolu kara geceler

Yeniden doğdum
Kanat taktım
Uçuyorum yarınlara
Yeniden sevgi bağlarına
Açtım kendimi

İnsanım duygu dolu bir yüreğim var
Kıyamam canlıya bile bile adına ne dersen de
Karıncayı ezemem yuvasını bozamam
Hayvandır diye hakkını gözardı edemem

Balıklara kıyamam sirklerde oynatamam

Türkü söylüyorum var gücümle
Yarim dolanır karşımda süzüle süzüle
Baygın baygın bakan o gözler kara üzüm
İçmesi bir hoş olur dudaktan dudaktan

Dertlerimi dökerim kağıt üstüne üstüne

Öyle hasretim ki yokluğuna
Sol yanımda bir sancısın
Yüreğimde kor korsun
Burnumun direği sızlıyor

Gel artık gel hayalim

Sevgi yoksa
Ormanda ağaç olmuyor
Dal tomurcuk açmıyor
Gönca gül kokmuyor
Pembe pembe yanaklar
Gözler yıldız yıldız bakmıyor

Altın bade ile rüşvet sundular
Ağzımıza bir kaşık bal çalarak
Bize böl parçala yönet uyguladılar
Yetmedi yandaş ile kale yaptılar
Koca bir milleti basitçe sildiler

Ben yoksul köylü çocuğu
Şehrin çok uzaklarından
Ağa’nın oğlunu dövdüm
Sekiz yaşında
Harf bilmez
Okul görmezken

Çevrende Allah'ın kulu yok
Sen hep böyle yalnız mısın?
Dedim ya boşuna umutlanıyorsun
Seni hiç kimse kurtaramaz senden başka

Güvendiğin dağlar kar altında kalmış

Aylarca hayalini kurdum umutla
Sana koşarken nasıl saracağım
Mevsimler döndü hasretim tükenmedi
Yüreğime kilit vurdum sana kapalı

Ey vefasız yüzünü görmedim