Yalancı baharı kucaklayıştır. Güneşin aldatıcılığına tomurcukları açışı… Peşin sıra gelecek soğukları düşünmeksizin. Tıpkı aşk gibi… Aldanmışlık ılık havaların çekiciliğine, dalında donup kırağı vurunca… Aşkta öyleydi içine düşünce her şeyin tozpembe göründüğü, içinden çıkınca neye uğradığını şaşırmışlık karşısında sendeleyişler… Kendi kendimizi yıprattığımızı birbirimize itiraf edemeyecek kadar kördük aşkın karşısında… Aşk görünmezlik zırhını kuşanıp sarmıştı her yanı, hastaydık zafiyetlerin gölgelerine sığınışlarımızla… Tedavisi olmayan bir sürecin içine girdikçe; kesildi aşk uzvumuz. Sürüklendikçe sürüklendik boşluğun içerisine, çırpındıkça çekildik girdabına kimsesizliğimizin…
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta