Yalancı baharı kucaklayıştır. Güneşin aldatıcılığına tomurcukları açışı… Peşin sıra gelecek soğukları düşünmeksizin. Tıpkı aşk gibi… Aldanmışlık ılık havaların çekiciliğine, dalında donup kırağı vurunca… Aşkta öyleydi içine düşünce her şeyin tozpembe göründüğü, içinden çıkınca neye uğradığını şaşırmışlık karşısında sendeleyişler… Kendi kendimizi yıprattığımızı birbirimize itiraf edemeyecek kadar kördük aşkın karşısında… Aşk görünmezlik zırhını kuşanıp sarmıştı her yanı, hastaydık zafiyetlerin gölgelerine sığınışlarımızla… Tedavisi olmayan bir sürecin içine girdikçe; kesildi aşk uzvumuz. Sürüklendikçe sürüklendik boşluğun içerisine, çırpındıkça çekildik girdabına kimsesizliğimizin…
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta