Ezber bozan gecelerin içine düşüyorsun. Sabahlarına günün ışımasıyla, yeni bir dünya oluşunla... Sıcaklığın öteliyor soğukluğu, gün doğuyor gözlerinin içinden. Şimdi sen sessiz güzel, aydınlattığın dünyanın gökkuşağı olmuşluğunla; gülüşlerinle dağıttığın kara bulutlardan yağıyorsun, serinlemeye ihtiyaç duyan bir yüreğin en derinlerine... Bir gün bir kitapta adın geçecek, çünkü o kitabı ben yazacağım ve sen yaşayacaksın. Bana yakın benden uzak oluşunla…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta