Neresinden tutulsa boşluğun doldurulmaz oluşuydu sensizlik.
Her gün biraz daha eksiliyorum
En kötüsü de bu hiç hissedilmiyor
Uzak durmaksa niyetin anlarım. Uzak durup kopmaksa amacın onu bile anlarım. Uzak olup, unutmaksa düşüncen, onun senin düşüncen olduğunu der yine anlarım. Yalnız uzak olup, benim seni unutmamı beklemiş olduğunu anlayamam. Bundandır, canım sıkkın, canım bıkkın, canım kendi içine kırgın… Canım dediğin, canını acıtınca, canı daha çok acıyor insanın… Ya kırıp dökmeli, ya ağız dolu sövmeli…
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta