Neresinden tutulsa boşluğun doldurulmaz oluşuydu sensizlik.
Her gün biraz daha eksiliyorum
En kötüsü de bu hiç hissedilmiyor
Uzak durmaksa niyetin anlarım. Uzak durup kopmaksa amacın onu bile anlarım. Uzak olup, unutmaksa düşüncen, onun senin düşüncen olduğunu der yine anlarım. Yalnız uzak olup, benim seni unutmamı beklemiş olduğunu anlayamam. Bundandır, canım sıkkın, canım bıkkın, canım kendi içine kırgın… Canım dediğin, canını acıtınca, canı daha çok acıyor insanın… Ya kırıp dökmeli, ya ağız dolu sövmeli…
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta