Neresinden tutulsa boşluğun doldurulmaz oluşuydu sensizlik.
Her gün biraz daha eksiliyorum
En kötüsü de bu hiç hissedilmiyor
Uzak durmaksa niyetin anlarım. Uzak durup kopmaksa amacın onu bile anlarım. Uzak olup, unutmaksa düşüncen, onun senin düşüncen olduğunu der yine anlarım. Yalnız uzak olup, benim seni unutmamı beklemiş olduğunu anlayamam. Bundandır, canım sıkkın, canım bıkkın, canım kendi içine kırgın… Canım dediğin, canını acıtınca, canı daha çok acıyor insanın… Ya kırıp dökmeli, ya ağız dolu sövmeli…
Kayıt Tarihi : 3.11.2014 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!