Yanında olup, aynı uykuya dalmak vardı. Yanında olup aynı rüyalardan uyanmakta… Yanında olmayıp bunları düşünüyor olmak ne fena, ne acınılası bir hiçlik dürtüsü… Ne çok isterdim yanında olmayı, yanında olup yanına sokulmayı, gözlerinin içine bakıp kaybolmayı...
Oysa şimdi düşlerimin içindesin ve her an içimdesin senliğinle, senin bana kattıkların, benden kopartıp, beni ben yapan senin dokunuşlarınla… Bu kadar uzak, bu kadar yakın yaşanırken birliğimiz…
Kayıt Tarihi : 18.10.2014 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!