Hangi güne yüzünü sürdün, bana dönmüyorsun. Gün seninle başlarken, sensiz sürüp gitmesi ne tuhaf. Akşamlarına adımı yazıyorum. Adım silinip gidiyor yalnızlığının gölgesine, ışık olmak isterken karanlıklarını giyinip şiir oluyorsun. Sen düşüyorsun gözlerimden içeriye, ellerime dokunmuşluğunun sıcaklığı sarıyor. Sarsıcı bir yalnızlık, yanıltıcı bir kimliksiz oluşum karşılıyor bizliği ve bizin içinde olmayışlarına içerliyorum. İçim bu kadar sen doluyken, dışında kalışlarına söyleniyorum...
Ben gidersem sazım sen kal dünyada
Gizli sırlarımı aşikar etme
Lal olsun dillerin söyleme ya da
Garip bülbül gibi ah-u zar etme
Gizli dertlerimi sana anlattım
Devamını Oku
Gizli sırlarımı aşikar etme
Lal olsun dillerin söyleme ya da
Garip bülbül gibi ah-u zar etme
Gizli dertlerimi sana anlattım




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta