Sessiz kalıyorum sensizliğin karşısında. Konuşmayı istediklerimin dile gelmezliği, geçmek bilmeyen sensiz günlerim. Bu geceler hep böyle miydi? Hep ıssız, hep uzak, hep sessiz ve sensiz. Günlerin içine kaybolup gidiyorum. Gelip geçicidir yalanını dilime nakarat edip, gelip geçmeyişlere tanık oldukça gerçeklerle yüzleşiyorum. Sensiz olmak bir yana, sensizliği yaşamak iki... Ya sen kopuksun, ya ulaşılmaz oluşuna yitip gitmişliğim... Ya ben değilim, ya sen bende değilsin.
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 13.10.2014 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!