Herkes sana dair bir şeyler yazıp çiziyor. Herkes senden nasılda söz ediyor. Herkes bu kadar senden bahsederken, herkesleşmeyip, bu kadar sen doluyken herkesin görmediklerine sarılıyorum. Herkesin içinde kendime bir yer açıp, o yazılmazlığıyla kalmalı, o sadece yaşanmalı diye haykırıyorum. Herkes sen olmuşken, ben seni herkes değilsin diye sayfalara taşıyıp yaşatmaya çalışıyorum. Yüzyıllara meydan okuyan anlaşılmazlığına rağmen...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta