Herkes sana dair bir şeyler yazıp çiziyor. Herkes senden nasılda söz ediyor. Herkes bu kadar senden bahsederken, herkesleşmeyip, bu kadar sen doluyken herkesin görmediklerine sarılıyorum. Herkesin içinde kendime bir yer açıp, o yazılmazlığıyla kalmalı, o sadece yaşanmalı diye haykırıyorum. Herkes sen olmuşken, ben seni herkes değilsin diye sayfalara taşıyıp yaşatmaya çalışıyorum. Yüzyıllara meydan okuyan anlaşılmazlığına rağmen...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta