En çok neyi istediysem, en azı o oldu. Hiç dolmadı içi çokluğuyla, hep en azıyla yetinmek bana düştü. Az yaşayıp, çok sevmek… Çok isteyip, az sevilmek… Bir boşluktu içi dolmayan, dolsa bile içine sığmayan. Eksikti parçaları, nerede kimde kaldığı belli olmayan. Ne çok susmuşluklarım karşısında konuşmak istediklerimin yanında. Hep bir yerlerde, hep ta içerilerde dışarıya çıkmayı bekleyen…
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta