Nerede yanlış yapmıştık, neden yalnız kalmıştık böylesine tutkunluğun yaşandığı zamanların içinde… Ya neden ayrı düşmüştük, iç içe geçmişliğimizin bizi dışarıya savurmasını göremeyecek kadar kör oluşumuzla… Sevgili biz kördük, nasıl bir aşkı ördük yırtılıp gittiğini görmeden onca sevmişlikle… Şimdi yıkılmaz sanılan kalelerin bile, bir taşın eksikliğine devrildiğine tanıklık ediyoruz. Gidiyoruz birbirimizden hiç istenmemiş olsa bile gidiyoruz. Yakın zamana yosun tutuyor her yanımız ve yönünü bulacaklara yön olacağız. Biz birbirini bulamamışlığımızla…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta