Nerede yanlış yapmıştık, neden yalnız kalmıştık böylesine tutkunluğun yaşandığı zamanların içinde… Ya neden ayrı düşmüştük, iç içe geçmişliğimizin bizi dışarıya savurmasını göremeyecek kadar kör oluşumuzla… Sevgili biz kördük, nasıl bir aşkı ördük yırtılıp gittiğini görmeden onca sevmişlikle… Şimdi yıkılmaz sanılan kalelerin bile, bir taşın eksikliğine devrildiğine tanıklık ediyoruz. Gidiyoruz birbirimizden hiç istenmemiş olsa bile gidiyoruz. Yakın zamana yosun tutuyor her yanımız ve yönünü bulacaklara yön olacağız. Biz birbirini bulamamışlığımızla…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta