Neden bu kadar çok sevildin. Bizim bize yetmeyişimiz karşısında ve neden bu kadar çok yazıldın, yaşanmışlığının anlatılmazlığıyla… Sen düşleri yorgun, hayalleri solgun, kendi kendine yeterken dünyamın içine yer edip mevsimine ters düşen yalnızlık çiçeği… Ne çok sen olmuşum. Ne çok sensizliğinle dolmuşum… Seni seninle düşünüp, yanına sokulmuşum.
Şimdi aramıza giren mesafelere kafa tutuyorum
Şiirlerinden gemiler yapıp denizlere bırakıyorum
Seni düşündüğüm zamanları da sensizliğinle işleyip
Yaşarken yazdıklarımı okuman için sana yolluyorum
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta