İçimde bir coşku, coşkunun içinde sen... Her yer sen dolu, sen yoksun. Öyle işlemişken yalnızlığımız, hiçbir doluluğa evet’imiz dolmuyor. Hep boşuz, hep hoşuz biz bizde yokken. Bizi bağlayan aşkın ötesine uzanışımız. Yolumuz uzun, bir o kadar kısa birbirimize gelişlerimiz. Engel tanımaz saflığıyla, iç içe geçmişliğimizin karşısında...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta