Bugünlerde içime çöreklenen sızı, tarifsiz bir boşluk ve peşine gelen yılgınlık. İsimsiz bir şehirden geçip, el sürülmemiş yerleri düşlüyorum. Kendimden kaçmayı başarıp, hiç kimse olmayı istiyorum. Mümkün olsa yeni bir kimliğin içine, eskiden yaşıyordu yazdırıp: karanlığın aydınlığa dönmediği uzak ülkere göç ediyorum. Sonra yine gün ışıyor, yine karmaşa, yine yaşıyorum. Yine yeniden ben olmanın gerçekliğine soyunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta