Senden Sonra Şiiri - Mümin Düzgün

SENDEN SONRA

Yıllar öncesinden yıllar sonrasına,
Efsunlu bir çığlıksın sevda ikliminde.
Yanık yüreklerin çehresinde,
Buruk bir tebessüm…

Alem sana muhtaç, sana tutsak
Gönül diyarının acı yitiği,
Gittiğin günden beri
Adın hep dillerde…

Hangi mevsim sensiz geldiyse yeryüzüne
Adı hüzün oldu.
Sararıp soldu düşler
Yalancı baharlara yenik düşen tomurcuklar misali.
Sonra adın kaldı dillerde ‘hoş bir seda’ olarak,
Adın bile yaşamamıza sebep…

Senin olmadığın diyarlarda,
Hep kış oldu mevsim,
Hep tipi,hep boran, hep fırtına…
Bahçeler güllere hasret.

Sen gittikten sonra,
Daha bir acı inledi ney,
Özünden kopmuşluğuna değil,
Özüne giden yolda yalnız kalmışlığına…

Erguvan akşamların soluk benzinde,
Hüznü kovaladık hep senden sonra
Ayrılık bir yumruk olup oturdu yüreğimize,
Düğüm düğüm duygular boğazımızda…

Mümin DÜZGÜN