İnsanlar var…
Evler, arabalar, dağlar, denizler gibi
Çeşit çeşit
Özde ikiye ayrılıyor hepsi
İyiler ve iyi olmayan diğerleri…
Bak, kötü demiyorum, diyemem ki!
İyileri iyi yapan başka insanlar
Ne kadar çok senden olsa
O kadar iyi insan olur dünyada…
Varlığın iyi geliyor insana
Bir methiye değil bu bir gerçek…
Basın yazsa, “Mucize, nesli tükendi” diye
Sekiz sütuna manşet…
İnsan seninle bir dağa tırmanabilir
Bilmediği bir göle yüzmese de girebilir
Altyapısı eksikse sayende tamamlanabilir
Seninle yapılmayacak bir şeyler de var mutlaka
Mesela ölüme giderken
Kesinlikle kimse seni yanına almamalı…
Lüzumlusun bu hayatta…
Kar gibi keder rengi, sayende renkleniyor
Ben yeşil diyorum huzura, seninle kimlik kazanıyor
Turuncuya dönünce mutluluk ayva utancından sararıyor.
En zoru seni mutlu görmek
İnanmak
Olmadığın kadar mutlu olmana
İki satır çiziktirmek kolay
Zoru seni bulamamak arayınca…
Ne bahardan esinti
Ne elimde çiçek var
Sana yalnız geldim,
İnsan seninle yüzlerce şiire başlar… 13.04.2007
Mehtap İnanKayıt Tarihi : 22.7.2020 14:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!