Hani gülücükler vardır insanın ruhunu doyuran,
Gülücükler ama sahte değil, hayat kadar gerçek olan,
Gülmeyi beceremedim hiç,
Kolayıma geldi başım omzun da ağlamak,
Kolayıma geldi sana sıkı sıkı sarılmak.
Beni merak etme sen,
Ben bir şekilde yaşarım,
Ne zaman sen gelsen aklıma,
O an ölür, sarhoşluğumla yeniden doğarım.
Avuntum olur acı şişeler,
Kendimi onlara esir ederim,
Gittiğin yola bakar,
Kendi kendime neden derim.
Beni arama mum ışıkların da,
Beni kırılan şişelerde bulursun,
Hayat neleri öğretir insana,
Sanma sakın imkansızsın,
Gün gelir sen de unutulursun.
Kayıt Tarihi : 30.3.2008 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/30/sende-unutulursun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!