Sende Git Şiiri - Orhan Tekiş

Sende git
Gemi batıyor, hava kasvetli
Yarın belirsiz
Gök karabulutlarla kaplı
Bir parça umudun yoksa
Durma git
Sende git

Sahte gülücük atanlarla
En ufak zorlukta
Dostunu satanlarla
Maddeyi
Herşeyin üstünde tutanlarla
Hadi git
Sende git

Mezara kadardı hani
Şimdiden başladı, şey yani
Ama şöyle, ama böyle
Durma sende bahaneler söyle
İnsanlık tükendi işte böyle
İnsanlığın gitti
Bari sende git

Aşkmış, sevdaymış
Ölümüneymiş, ölümsüzmüş
Bir sen, birde benmiş
Samanlıkmış, seyranmış
Bu garipte bunlara inanmış
Yalanların gibi yalan olup bittin
Gönlümden zaten gittin
Durma yanımdan da git
Hadi git

Tüketip bitirdin beni
Sevdası öldürürmüş seveni
Yalnızın dostudur, yalnızlık
Tek dostum, hep dostumdur o
Gitte gelsin artık gerçek dostum
Hadi git bekletme beni
Çabuk git...

25/05/2007
İstanbul