Çocuktum açtım açıktım Şiiri - Orhan Tekiş

Çocuktum açtım açıktım
Gün oldu doydum
Gün oldu acıktım
Hayatla tanıştığımda
Daha ufacıktım
Günlerce ağlasamda
Vaktim oldu gülmek için
Yüzüm gülsede ağlardım için için
Anam dertli babam gamsızdı
Evimizin çatısından su sızdı
Yollarım karanlıktı ıssızdı
Hayat dediğin filmlerden farksızdı
Başrolünde bendim
Hayat savaşında onu yendim
Yazan yöneten oynayan bendim
Az sevildim çok örselendim
Yıllar gelip geçti böyle
Nasıl deme işte öyle
Açık değilmi ki sözlerim
Ahh hep kaybettiklerimi özlerim
Çocukluğunu yaşayamadı
Şu çakır gözlerim
Binbir mana taşır
Yüzümdeki izlerim
Genç oldum geçti sandım çile
Meğer yeni başlıyormuş asıl çile
Dost dediklerimde binbir hile
Yüzlerine güldüm hep
İçlerini bile bile
Herşeyi ölçerler para ile
Gönül tutar sözlerimi
Salmaz ki dile
Günler geçip gitti ard arda
Şükürler olsun koymadı mevlam darda
Dün bakmayanlar yüzüme
İtibar eder oldular şimdi sözüme
Ne kadar boşver desemde özüme
Unutmuyor bir türlü olanları
Yalancıları, yalanları
Unutmak istesemde tüm olanları
Her aynaya bakışımda karşımda izleri
Yar olmadı hileyle abat olana yar
Elbet mevlamında bir hesabı var
Sabır eyledim erdim murada
Şimdi bakın şiirler yazıyorum burada
Eski günler geliyor aklıma arada
Her zaman sızı var
İçimdeki bu dinmeyen yarada
Bir yudum mutlulukmuş hepsi
Sanki istedim onlardan altın tepsi
Geçmiş geçti gitti benden
Gideni unuttum, haber aldım gelenden
Sordum hep bir bilenden
Uzak durdum ağlatıpta gülenden
Bir dileğim var okuyorsan eğer senden
Hor görme kimseyi boşyere
Elbet bulur yolunu akan dere
Boyun eğ sabret kadere
Hayat öyle kısa ki
Zaman harcama kedere

17/12/2007