Sen Gönüllere Sevgi Koyansın

Yedi tepe, yedi iklim
Değişir sende şeklim

Haliçinde boğazın altın boynuzu
İçinde suları uzanır, kuzu kuzu
Her karışında tarih yatar
Güneş sende bir başka batar

Ayasofya, Sultanahmet
Rahmet okur, beş öğün rahmet

Birbaşkadır, Fatihin havası
Süleymaniye mimarlık dehası
Yenicamiide kuşların kavgası
Eminönü balıkçıların sahası

Galataya çıkıp bakınca
Hazerfan olduk, Üsküdara akınca

Çamlıcadan seyreyledik, herbiryanı
Kadıköyünde, Beykozunda ayrı bir anı
Adaların huzura götürür insanı
Nedir şu dalgaların heyecanı

Boğazın alemin dilinde
Gerdanlık gibi asılı böğründe

Saraylarla süslenmiş boğazın
Bir başka olur kış ile yazın
Bazen beyaza bürünürsün çekilir nazın
Namesisin, aşk ile vuran her sazın

Çanlar çalarken çın çın
Tarihin mirasıdır bunlar, açılın

Kiliseler, Havralar, Camiiler
Ard arda sıralanır gemiler
Piyer Lotiler, Orhan Veli Kanıklar
Sana aşık, sana yanıklar

Tarihin sergisidir kapalıçaşın
En güzel yerisin sen arşın

Çağ açıp, çağ kapayansın
Güzelliğinle aleme, nam yayansın
Köhne zihinler sende uyansın
Sen, gönüllere sevgi koyansın...

08/03/2010
Orhan Tekiş