Sen varsın,
ve dünya bu yüzden dönüyor olabilir.
Gözlerin, bir sırrın önsözü gibi—
hiç yazılmamış ama herkesin bildiği.
Ellerin dokunmadığı her şey
biraz eksik, biraz eksik.
Zaman dediğimiz şey,
senin adını unutunca başlıyor aslında.
Ve ben,
sana bakarken kendime rastlıyorum—
hiç tanımadığım bir ben,
ama en çok ben olan.
Kendimi değil, seni düşününce
daha iyi bir insan oluyorum.
Belki de bu yüzden
bütün dualar içten içe
hep sana benziyor.
Kayıt Tarihi : 13.4.2025 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!