Sencanım Şiiri - Songül Canbaz Kaya

CİHAT'a MEKTUPLAR (12)
SENCAN'IM

Sencan'ım bilemiyorum.
Bu kaçıncı akşamın sabahı.
Yine yoksun, hayır varsın tam da aklımdasın,
Aha şurada yanıbaşımda.
Güneş, duvarlarını ördüğüm penceremde,
Her ışığında bir çeşme ağlıyor.
O da özlemiş seni belli,
Benim gibi dökülüyor sarı hatıraları.
Hiç gitmemiş gibisin sanki
Hüzne vurgun evimin en güzel yerindesin.
Başın bağrımda kalbimle hemhal.
Yokluğuna kollarımı sarıyorum Sencan'ım.
Yüzünde çocukluktan kalma gülüşün hala taze,
Gül kokusu sinmiş, dudağının şu köşesine.
Sencan'ım bilmem bilir misin?
Canım, kalbimle cebelleşiyor.
Meğer özlemek zor işmiş menekşe gözlüm.
Ufka dalan gözlerimi seninle doyurmak,
Ve sitem etmek istiyorum yaslı bulutlara.
Öyle bir özlemle dolu ki yüreğim,
Sesin yağmur olup yağsın başımdan aşağı,
Sırıl sıklam ıslanmak istiyorum.

Ah Sencan'ım ah,
Hiç alışamadım yalnızlığına,
Bu kaçıncı mektubum bilmiyorum.
Her sabah uyanıyorum özleminle dopdolu.
Velakin her akşam yine yokluğuna sarılıyorum.
Kavuşamamak var ya…
Ocaklarda yanarken üşümek gibi bir şey Sencan'ım,
Şimdi yokluğuna sarılmış bitap haldeyim hayalinle dertleşiyorum,
Son saatte gölgenle göz göze ve diz dizeyim.
Bırak böyle kalsın aklımdaki sen,
Bu gece gitme kal yanımda,
Bırakma sakın beni bana,
Ah Sencan'ım ah!
İşte o zaman ölürüm

Songül Canbaz Kaya
26 Ekim 2024