Sen yalnızken;yalnızlığınla,
Bir yay gibisin;gergin.
Sen yalnızken;yalnızlığınla,
Karabulut gibisin;ha yağdın ha yağacak.
Sen yalnızken; yalnızlığınla,
Tomurcuk gül gibisin;açtın açacak,
Aç ki kokun etrafa salınsın.
Sen yalnızken;yalnızlığınla,
Geceden gecem;heceden hecemsin.
Sen yalnızken;yalnızlığınla,
Uykusuz gecelerimin müsebbibisin.
Kayıt Tarihi : 4.2.2021 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/04/sen-yalnizken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!