Sen...
Sen sefîtler sefîti, göğe serilmiş güneş,
Sen bahara yoldaşsın siyahtaki umutsun.
Sen melekler gibi hür, zindanıma bir kardeş!
Sen nazlanmış çocuksun, canı yanan huzursun.
Ben...
Cennetten kaçıp sana gelmezsem ben alçağım!
Ayağına serpilmiş ziyânım ben, kanarım.
Cennetten kaçıp sana gelmezsem ben nâçarım,
Ben keder deryasıyım, buluta su yağarım.
29.07.2008 00:49:00
Yılmaz HelimerginKayıt Tarihi : 29.7.2008 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Helimergin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/29/sen-ve-ben-418.jpg)
Ayağına serpilmiş ziyânım ben, kanarım.
Cennetten kaçıp sana gelmezsem ben nâçarım,
Ben keder deryasıyım, buluta su yağarım. ' Harikulade, ustaca yazılmış mısralar... Çok beğendim... En hasından, tam puan... Tebrik ederim!
TÜM YORUMLAR (2)