Sen Üzülme Çocuk! Şiiri - Erdal Taşköprü

Sen üzülme çocuk!
Beklenilenler ufukta görünmüyor olsada
Bir gün ummadığın ağaçlar gölgesinde
O gül alı yüzüne gülümserler
Grup grup adamlar.

Umulur ki o gün
Gözlerinde değecek bir ışık kalır,
Göğsümde ısıtacağım sapasağlam ellerin
Dudaklarında annenden kalan süt kokusu
Ki onunla ömrümü tazelerim.

Sen üzülme çocuk!
Kör topalın cirit attığı bu çağda
Müjdelenenler sürünerekte olsa
O son nefesini kesecek merminin ucuna
Yumruğunu koyarak sana bir gençlik sunarlar
Koşar adım büyüyeceğin.

Ogün beni sakın kınama!
Ben çaresiz çareyim!
Ben nefersiz neferim!
Ben nefessiz nefesim!
Bir gün elbet can çekişerekte olsa
Sana geleceğim..
Sana yetişeceğim...

04.04.2024