Sen uyuyunca,
ben korkuyorum.
Benden uzaklaşıp
gitmiş gibi oluyorsun.
Gözlerim doluyor.
Boğazımda bir şey düğümleniyor.
Uyumanı bile istemiyorum.
Sen uyuyunca
yalnız kalıyorum.
Yaprakların sesini duyuyorum dışarıdan.
Yıldızlar göz kırpıyor.
Rüzgar ürpertiyor.
Diken diken oluyorum.
Sen varken varım,
yokken yok oluyorum.
Sen uyuyunca
ben bir tuhaf oluyorum.
(02.05.2006 00:40)
Uğur DemircanKayıt Tarihi : 26.8.2008 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/26/sen-uyuyunca-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!