Sen uyurken ben

Bir sensizlik çığlığı, her tarafımda,
Döner yangının yalnızlığımın koynunda,
Yüreği, gönlü bırakmışım senin avuçlarına,
Sen uyurken ben...
*
Asıl mağdur olan aramızdaki aşk anlamıyorsun.
Ve bir hazırlanış senin yüreğinde,
Her an çıkıp gidecekmiş gibi bir hava esiyor çığlıklarında,
Gitme-kalma arasında, ben.
Sen uyurken ben...
*
Denizin en sevdiği kıyısından gitmesi gibi,
Oysa her dalgası azgın sevdiğine kavuşmak için,
Her kavuştuğunda kıyısında yaralanır,
Kırılır onuru, gururu,
Dalga kıranı sen olursun içimin.
Sen uyurken ben...
*
Bu yara daha kabuk bağlamadı biliyorsun,
Yürek yarası, gönül yarası, senden yaralı,
İyi gelecekse bu yara senden daha çabuk iyileşir.
Sen uyurken ben...
*
Her seferinde dolaştıkça, senin dünyanda,
Gönlünün kıyısında,
Bu paslı çivi ayağıma batar.
Acısını yazarım içimin,
Gecenin bir yarısı kendimi tamir ediyorum,
Sen tatlı uykunda, bense seni yazıyorum.
Sen uyurken ben...
*
Şu halimden, kendimden bile utanıyorum,
Senin bunu bilmeni beklerken,
Ben yine dalgalarımla sana coşuyorum, koşuyorum,
Sen farkında olmadan sende yakalanıyorum,
Tutsaklığın saatinde, içimde.
Sen uyurken ben...
Sen uyandığında belki ben ölürüm,
Senin gördüğün güneşin arkasında...